شهید مصطفی فراهانی، یادگار غلام عباس و زینب یکم فروردین ماه سال 1347 در شهرستان تهران به دنیا آمد. او دانش آموز اول متوسطه در رشته تجربی بود و سپس به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت.

این شهید گرانقدر هفدهم تیرماه سال 1365 با سمت نیروی اطلاعات - عملیات در مهران توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت ترکش به سر و سینه به شهادت رسید. پیکر او را در بهشت زهرای زادگاهش به خاک سپردند. برادرش مجتبی نیز به شهادت رسیده است.

متن وصیت نامه شهید مصطفی فراهانی را در ادامه می خوانیم:

إِنَّ اللَّهَ اشتَرى مِنَ المُؤمِنینَ أَنفُسَهُم وَأَموالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الجَنَّةَ یُقاتِلونَ فی سَبیلِ اللَّهِ فَیَقتُلونَ وَیُقتَلونَ

بدرستیکه خداجان و مال اهل ایمان را به بهای بهشت خریداری کرده اینها در راه خدا جهاد می کنند که دشمنان دین را به قتل برسانند و یا خود کشته می شوند.

با سلام و درود به پیشگاه منجی عالم بشریت آقا امام زمان و باسلام به نایب بر حقش امام عزیزخمینی بت شکن و باسلام به روح طیبه شهدای گلگون کفن ازانقلاب حسینی تا انقلاب خمینی و با آرزوی پیروزی رزمندگان اسلام در جبهه های حق علیه باطل.

بارالها؛ تو را شکر می گویم که به من جان دادی که در راهت کشته شوم و بارالها آرزو داشتم که صدها جان داشتم که در این راه فدامی کردم و بارالها تو را شکر می گویم که به ما رهبری عطا کردی که ما را ازظلمت نجات دهد که ما مثل بندگانی بودیم که درون چاه گیر کرده اند و هدایتگری این امام همچون طنابی بود که ما را یکی یکی ازاین چاه بیرون کشید و ما باید خدا را شکر کنیم که چنین نعمتی به ما عطا کرد تا بتوانیم از این چاه بیرون آئیم.

در این جا چند چیز به عنوان نصیحت نه وصیت برای شما عرض می کنم اول اینکه قدر امام امت را بدانید و همواره پشت سرامام حرکت کنید، دوم اینکه دل این بسیجی های مظلوم را نشکنید که دل امام حسین(ع) شکسته می شود، سوم اینکه پدر و مادرم وقتی که من شهید شدم گریه برای من نکنید بلکه برای مظلومیت آقا ابا عبداله الحسین(ع) گریه کنید.

ایشان برای اینکه واقعاً به درجه خلیفه الهی برسد باید در راه خدا جهاد کند (جهاد اصغر) و نیز جهاد اکبر با نفس است و ما باید دومین مبارزه با نفس را علی الخصوص پیشه خود کنیم تا رستگار شویم. پدر و مادر عزیزم که بعداز حق تعالی مهربان تر به من شما بودید ولی این بنده گناهکار قدر زحمت شما را ندانستم و شما را ناراحت کردم، آزارتان دادم، شما را به خدا قسم مرا حلال کنید. من روز قیامت که نمی توانم در محضر خدا سربلند کنم و اگر شما هم از دست من ناراحت باشید که دیگر هیچ.

مادرم در برابر مردم بایست و بگو کاش تیر به گلوی فرزندم می خورد تا مردم بدانند پسرت خونش رنگین تر از خون شهیدان دیگر نیست و از علی اصغر عزیزتر نیست.

خواهران عزیزم تا آنجا که می توانیم حجاب اسلامی را حفظ کنید و با حجاب خودتان راه برادرانت را ادامه دهید و امیدوارم که حلال کنید از من خوبی که ندیدید ولی شما را به خدا بدی های مرا فراموش کنید. گناه مرا پای مکتبم نگذارید پس حلالم کنید. از تمام برادران بسیج می خواهم که پایگاه را خالی نگذارند و از آنها می خواهم که مرا حلال کنند.

ای بسیجی ها؛ ای جندالله در سبیل الله برای پیروزی خلق الله و در انتظار بقیه الله و با آوای کلام الله با هدف لقاالله و با فرمان روح الله بپاخیزید و در هم کوبید کاخ ظلم ظالمان ستمگر را در برگیرید. سلاح آتشین ایمان به الله اکبر را در برکوبید راه ننگین مخالفان الله را.

در آخر از تمام فامیل ها و آشنایان می خواهم که مرا حلال کنند و در ضمن می خواهم که در تشییع جنازه من و در مراسم من خرج اضافی نکنید چون هم شهید و هم خدا راضی نیست. ما فعلاً در مقر هستیم و آماده حرکت به منطقه عملیاتی هستیم و بچه ها دارند آماده حرکت می شوند.

آنکس توراشناخت جان را چه کند *** فرزندوعیال وخانمان را چه کند

دیوانه کنی هردوجهانش بخشی *** دیوانه تو هردوجهان را چه کند

برادر حقیر مصطفی فراهانی/ هفتم تیرماه 65



منبع: نوید شاهد